Sümela Manastırı Efsanesi

Trabzon'un Maçka ilçesinde, Altındere Vadisi'nin eteklerinde yer alan Sümela Manastırı, görkemli yapısıyla ziyaretçilerini büyülüyor. Bizans İmparatoru 1. Theodosius dönemine dayanan bu tarihi yapı, Hristiyan dünyası için büyük bir öneme sahip. Sümela Manastırı’nın hikayesi, hem mimarisi hem de çevresindeki efsanelerle zengin bir geçmişe sahip. İki keşişin rüyaları sonucunda inşa edilen bu manastır, zaman içinde çeşitli efsanelerle bezendi ve Osmanlı döneminde de büyük bir özenle korundu. Sümela Manastırı, bu tarihi ve kültürel zenginliğiyle hem yerli hem de yabancı turistlerin ilgisini çekmeye devam ediyor. Trabzon’un Maçka ilçesinde, Altındere Vadisi’nin eteklerinde yer alan Sümela Manastırı, sadece mimarisiyle değil, aynı zamanda efsaneleriyle de dikkat çekiyor. Halk arasında "Meryem Ana" olarak bilinen bu tarihi yapı, hem yerli hem de yabancı turistlerin ilgisini çekiyor. Peki, Sümela Manastırı’nın arkasında yatan efsane nedir? Sümela Manastırı’nın tarihçesi, Bizans İmparatoru 1. Theodosius dönemine kadar uzanıyor. Rivayete göre, iki keşiş, Barnabas ve Sophranios, bir gece rüyalarında Hz. Meryem’i görürler ve bu rüya onları Sümela Manastırı’nın bulunduğu yere yönlendirir. İki rahip, Atina’dan ayrılarak Trabzon’a gelir ve manastırın temellerini atarlar. Bu efsanevi hikaye, manastırın tarihini eski zamanlara dayandırmak isteyen Rumlardan kalma. Bir diğer efsaneye göre, IV. Murat Bağdat seferinden dönüşünde manastırı keşfeder ve kutsal olduğuna inanır. Ancak manastıra top atılmasını buyurduğunda, toplar manastıra ulaşamaz ve bu olay, manastırın kutsallığını daha da pekiştirir. Manastır, 6. yüzyılda İmparator Justinianus tarafından genişletilmiş ve 13. yüzyılda mevcut halini almış. Osmanlı döneminde de korunan ve geliştirilen Sümela Manastırı, 18. yüzyılda yenilenmiş ve fresklerle süslenmiş. 19. yüzyılda ise yeni binalar eklenmiştir. Sümela Manastırı, günümüzde tarihi ve kültürel önemiyle ziyaretçilerini büyülemeye devam ediyor.